Τρίτη 10 Ιουνίου 2014

Getting Away With It (All Messed Up)


Χαραμάδες δημοκρατίες διαφαίνονται σ'ένα από τα κοντέινερ της νταλίκας αγάπες.
Φαίνεται πως η δικτατορία των αναρτήσεων-επιλογών άρχισε να παρουσιάζει ρωγμές καλωσύνης και αλτρουισμού.

Πως αλλιώς να εξηγήσω τη σημερινή ανάρτηση-αφιέρωμα;
Τους James ούτε τους ακούω, ούτε μ'αρέσουν, ούτε τους παρακολουθώ. Κι'αυτό παρότι και το Madchester μ'αρέσει, και με το alternative έχω καλές σχέσεις. Αυτούς όμως, αν εξαιρέσεις τρία (μετρημένα) τραγούδια, δεν τους πάω με την καμία.
Αλλά ο φίλος ο Αντώνης (ο καστοριανός), φαν της νταλίκας, που μου τους ζήτησε, μ'ένα συγκινητικότατο mail (σ.σ. τα mails εγώ δεν τα βγάζω φόρα-παρτίδα, αυτές τις παπαριές τις κάνει μόνον ο μαλακοπίτουρας ο πιτσιρίκος), ήταν σωστός σ'αυτά που γράφει.
Κάποιες φορές πρέπει να παρουσιάζουμε "καθιερωμένες" μουσικές, ακόμα κι'άμα δεν τις πολυγουστάρουμε (και όχι, σπηλιά δεν ξαναπαίζω που να χτυπιέστε).

Οι James, που λέτε, είναι γέννημα-θρέμμα του Manchester και, παρότι φκιάχτηκαν στα 1982, έγιναν ευρέως γνωστοί στα '90s. Το σουξέ τους κράτησε περίπου δέκα χρονάκια όταν, στα 2001, με την αποχώρηση της κολώνας τους, του τραγουδιστή Tim Booth, ψιλοδιαλύθηκαν.
Επανήλθαν στα 2007, μ'έναν καινούργιο δίσκο (και μια παγκόσμια τουρνέ), αλλά, το 'χουμε πει χιλιάδες φορές, η μαγεία πάπαλα.
Ένα αξιοπερίεργο είναι, πως το καλύτερο τραγούδι τους (για μένα), ο τίτλος της σημερινής ανάρτησης, είναι από τον τελευταίο (πριν το break-up) δίσκο τους, το Please To Meet You (2001).
Συνολικά, πριν την διάλυση, είχαν κυκλοφορήσει 9 studio albums, κι'άλλα 4 από τότε μέχρι σήμερις, με τελευταίο το La Petite Mort, που κυκλοφόρησε φέτος, πριν λίγες μερούλες (30 Μάη).
Άλλο τι δεν έχω να προσθέσω, ή μη μόνον ότι η επιλογή είναι προσωπική μπλα μπλα...
Α! και καλημέρα βρε!!

Εδώ το κατεβάζετε


Sit Down
Lazy
Once A Friend
Laid
Confusion
Five-O
Out To Get You
Getting Away With It (all messed up)
Lost A Friend
She's A Star
I Know What I'm Here For
Seven

Δεν υπάρχουν σχόλια: