Τετάρτη 4 Δεκεμβρίου 2013

Way To Blue


Καλημέρα χιονομπαλίτσες μου.

Σήμερις, με το κρύο, η νταλία ξεθάβει από τα κοντέινερ κάτι που θα μπορούσε να εξελιχτεί σε σπουδαίο, αλλά που δεν πρόκαμε.

Ο Nick Drake θα μπορούσε ν'αποτελέσει την βρετανική folk αντεπίθεση, θα μπορούσε να γίνει ο βρετανός Neil Young (αν όχι Bob Dylan). Γιατί δεν του έλειπε τίποτις. Ούτε η μουσική παιδεία, ούτε η καταπληκτική μουσική και σύνθεση, ούτε η βαθειά χαρακτηριστική φωνή.
Δεν πρόκαμε όμως.

Γεννήθηκε στα 1948, στο Yangon της Βιρμανίας και, σε ηλικία 2 ετών, η οικογένειά του μετακόμισε στο Birmingham της Αγγλίας. Και οι δυο γονείς του έγραφαν και έπαιζαν μουσική ερασιτεχνικά.
Σε ηλικία 9 ετών ξεκίνησε να παίζει πιάνο στην ορχήστρα του σχολείου του ενώ, λίγο αργότερα, έφκιασε και την πρώτη του μπάντα, τους The Perfumed Gardeners, στους οποίους, εκτός από πιάνο, έπαιζε και κλαρινέτο και τραγουδούσε.
Όσο περνούσαν τα χρόνια, κι'ενώ άρχισε να τον βασανίζει μια χρόνια κατάθλιψη, παράτησε σιγά-σιγά τις σπουδές για ν'ασχοληθεί αποκλειστικά με τη μουσική.
Σε ηλικία 20 ετών, στα 1968, υπογράφει το πρώτο επαγγελματικό του συμβόλιαο με την Island Records και, στα 1969 κυκλοφορεί το Five Leaves Left, το μαγικό πρώτο studio album του.
Παράλληλα κουτσοσυνέχιζε τις σπουδές του στο Cambridge (τις οποίες τελείωσε με τα χίλια ζόρια), ενώ στράφηκε προς την μεγάλη του (όπως αποδείχτηκε) αγάπη, την κιθάρα.
Στα 1970 κυκλοφορεί τον δεύτερο δίσκο του (Bryter Layter), ο οποίος τον καταξιώνει, επειδεινώνοντας όμως τα μανιοκαταθλιπτικά του σύνδρομα.
Δύο χρόνια αργότερα, στα 1972, κυκλοφορεί τον τρίτο, καλυτερότερο αλλά και τελευταίο του δίσκο, τον Pink Moon.
Μετά βουλιάζει κυριολεκτικά στην κατάθλιψη, παρά τις αρκετές συναυλίες που θα δώσει μεταξύ 1972 και αρχές 1974.
Τον Φλεβάρη του 1974 μπαίνει στα studios για τον τέταρτο δίσκο του. Μέχρι τον Ιούνη τα πράγματα πάνε κάπως καλά. Ξαφνικά όμως, αποφασίζει να σταματήσει τις ηχογραφήσεις και ν'αποσυρθεί στο πατρικό του.
Εκεί, το βράδυ μεταξύ 24 και 25 Νοέμβρη 1974 θα τον βρουν νεκρό από υπερβολική δόση αμφεταμινών, φάρμακα που έπαιρνε νόμιμα για την μανιοκατάθλιψη.
Αυτοκρονία ή ατύχημα, δεν έχει διευκρινιστεί.
Λίγο ενδιαφέρει όμως.
Ήταν μόλις 26 χρονών και είχε τόσα πολλά ακόμα να δώσει.

Η νταλίκα αγαπάει και σας χαρίζει σήμερα μία επιλογή απ'αυτά τα 3 albums. Κυκλοφόρησαν κι'άλλα, post mortem, αλλά η γνησιότητά τους εμένα δεν με πείθει 100%.

Cello Song
Day Is Done
Three Hours
Way To Blue
Fly
Northern Sky
One Of These Things First
Sunday
From The Morning
Know
Pink Moon
Place To Be
Things Behind The Sun