Καλημέρες.
Σήμερα είναι μια μέρα μνήμης και οργής.
Ο Αλέξης Γρηγορόπουλος, ο 16χρονος που δολοφοήθηκε εν ψυχρώ από τον μπάτσο Κορκονέα στα Εξάρχεια, δεν ήταν ο πρώτος νεκρός για το σύστημα. Κάτι δε μου λέει, πως, δυστυχώς, δεν θα είναι κι'ο τελευταίος.
Δεν πρόκειται να σπεκουλάρω πάνω στη μνήμη του. Το κάνουν, πάλι δυστυχώς, πολλοί και διάφοροι, σχετικοί και άσχετοι, ιδιοτελείς και μη.
Θα πω μόνο τούτο : η δυναμική αντίδραση απέναντι στην άδικη κρατική καταστολή δεν είναι βία. Είναι υποχρέωση.
Για σήμερα το απόγευμα είναι προγραμματισμένη συγκέντρωση στα Προπύλαια, στις 6. Όποιος αισθάνεται πως έχει χρέος, ας είναι εκεί. Οι υπόλοιποι ας περιμένουν τις εκλογές.
Στο μεταξύ, θεώρησα καλό να τιμήσω τη μνήμη του Αλέξη (και όλων των άλλων) με την ομορφότερη επικήδεια μελωδία που γράφτηκε ποτέ. Που δεν είναι μόνο μελωδία και δεν είναι και σίγουρο πως γράφτηκε επί τούτου. έτσι όμως θεωρείται, οπότε έτσι πέρασε στην Ιστορία.
Μιλάω για την Music For The Funeral Of Queen Mary, την μουσική για την κηδεία της βασίλισσας Mary II της Αγγλίας (1662-1694).
Την χρωστάμε στον άγγλο συνθέτη Henry Purcell, ο οποίος την συνέθεσε, κατά παραγγελία, για να συνοδεύσει τη νεκρώσιμη πομπή προς το κοιμητήριο, στο Westminster Abbey, στις 31 Δεκέμβρη 1694.
Ήταν δε και κάτι σαν δική του τελευταία κληρονιμιά, αφού πέθανε (και αυτός) έναν χρόνο αργότερα, το Νοέμβρη του 1695.
Δεν πρόκειται για καινούργια μουσική, αφού, ως επί το πλείστον, είναι αποσπάσματα από παλαιότερες συνθέσεις του. Από την άλλη, μιας και δεν έχει διασωθεί τίποτα από το πρόγραμμα της επικήδειας εκδήλωσης, δεν ξέρουμε ποιά ακριβώς κομμάτια παίχτηκαν απ'όλο το έργο.
Παρουσιάστηκε πάντως τον Φλεβάρη του 1695 και αποτελείται από march, canzona και anthem, για ορχήστρα και χορωδία. Ποιό συγκεκριμένα, τα όργανα που συμμετέχουν είναι 4 τρομπέτες και ένα εκκλησιαστικό όργανο ενώ, των χωρωδών προεξέχουν μία soprano, μία alto, ένας τενόρος και ένας μπάσος.
Τα κείμενα της canzona είναι από το αγγλικανικό Book Of Common Prayer, που πρωτοεκδόθηκε στα 1549.
Η ηχογράφηση που σήμερα σας χαρίζω δεν είναι Deutsche Grammophon (όπως συνηθίζω) και τούτο γιατί, πολύ απλά, δεν υπάρχει σ'αυτό το label.
Είναι όμως ένα πολύ καλό βινύλιο, από μία σπουδαία ηχογράφηση, τον Ιούνη του 1992 μέσα στον καθεδρικό ναό του Winchester. Και είναι πολύ καλή, γιατί πρόκειται για την "εμπλουτισμένη" εκτέλεση, όπου, δίπλα στις τρομπέτες και το εκκλησιαστικό όργανο, συνυπάρχουν τσέλο αλλά και βιολιά.
Η χωρωδία είναι η Χωρωδία του Καθεδρικού Ναού του Winchester (Winchester Cathedral Choir) και οι ορχήστρες είναι αφενός η διάσημη ορχήστρα πνευστών Baroque Brass of London και αφετέρου η εξίσου σπουδαία Brandenburg Consort.
Το όλο υπό την διεύθυνση του εγγλέζου μαέστρου και διευθυντή ορχήστρας David Hill.
Η ανάρτηση αφιερώνεται στον Groovy.
Αυτά και ραντεβού στο δρόμο και, αργότερα, τη νύχτα, στο Τσαμαδιστάν, στην βάρδια της νταλίκας.
Funeral Of Queen Mary II of England
.jpg)
