ΤΟ ΚΑΣΕΤΟΦΩΝΟ ΤΗΣ ΝΤΑΛΙΚΑΣ: Crackin' Up (1)

Τρίτη 29 Οκτωβρίου 2013

Crackin' Up (1)

Καλημερούδια ηλιαχτίδες μου.

Κατ'αρχήν τα κακά νέα : προχθές έφυγε άλλος ένας μεγάλος "δικός" μας, ο Lou Reed. Φιλοσοφώντας το, θα έλεγα πως, τελικά, δεν έπεσε περονόσπορος. Απλά γερνάμε και τα είδωλα γερνάνε μαζί μας. Και πεθαίνουν.

Με τον Reed έχουμε ασχοληθεί, εδώ στο νταλικόφωνο, αρκετά. Και θ'ασχοληθούμε περισσότερο τις μέρες που έρχονται, επειδή θέλω να κάνω ένα γερό αφιέρωμα στη πάρτη του.

Σήμερις όμως ξεκινάω κάτι άλλο.

Εξίσου μεγάλο, αν όχι μεγαλύτερο. Κάτι που ήθελα να κάνω καιρό και που το πλήρωμα του χρόνου το επιτρέπει.

Να σας μιλήσω για τον Bo Diddley

Τον αναμφισβήτητο πιονέρο του rock'n'roll, του τύπου που γεφύρωσε τα blues με την rock. Τόσο απλά και τόσο τεράστια. Γιατί τεράστια είναι η συνεισφορά του. Είναι αυτός που έκανε το rock αυτό που αγαπήσαμε. Αυτός που εισήγαγε μερικές από τις σπουδαιότερες καινοτομίες, ειδικά στην ηλεκτρική κιθάρα, αυτός που δημιούργησε τον κλασσικό (πλέον) five-accent ρυθμό, ακρογωνιαία λίθος της rock αλλά και της pop.

Τέλος, αυτός που, αν δεν υπήρχε, κάποιοι Rolling Stones, Elvis Presley, Who, Buddy Holly, Beatles, Animals, Yardbirds κλπ κλπ απλά δεν θα είχαν υπάρξει. Κι'αυτό χωρίς την παραμικρή υπερβολή. Ανατρέξτε σε δικές τους δηλώσεις και επαληθεύστε.

Γεννήθηκε Ellas Otha Bates, στο Mississippi, στα 1928. Υιοθετήθηκε από μια ξαδέλφη της μάνας του και, στα 1934, μετακόμισε στο Chicago.

Εκεί άρχισε να τραγουδάει τα gospel σε μία εκκλησία βαπτιστών, ενώ παράλληλα άρχισε τα μαθήματα στο τρομπόνι και το βιολί. Από τότε που, σε μία συναυλία, είδε τον John Lee Hooker, αποφάσισε να ξεκινήσει να παίζει, παράλληλα με το μεροκάματο (ξυλουργός). Ξεκίνησε να παίζει στο δρόμο, παρέα με τον κολλητό του Jerome Green (1934-1973), με τον οποίον έφκιασαν την πρώτη του μπάντα (The Hipsters, αργότερα The Langley Avenue Jive Cats).

Στα 1951 έπαιξε για πρώτη φορά σε κλειστό χώρο, στο ξακουστό 708 Club στο Chicago, δίπλα σε τιτάνες, όπως ο Hooker και ο Muddy Waters.

Στα 1954 κάνει την πρώτη του ηχογράφηση, δύο demos (I'm A Man και Bo Diddley), έχοντας πλέον αλλάξει τ'όνομά του.

Να πούμε εδώ, πως γι'αυτό το όνομα υπάρχουν διάφορες ιστορίες. Θα κρατήσουμε αυτήν που εξιστορούσε ο ίδιος, ότι δηλαδή ήταν το όνομα ενός μουσικού που άρεσε πολύ στην θετή μητέρα του. Επειδή όμως ο Bo Diddley εισήγαγε και πολλούς αφρικανικούς ρυθμούς, αξίζει ν'αναφέρουμε, ότι το "τόξο Diddley" είναι ένα έγχορδο αμερικάνικο όργανο, το οποίο έχει τις ρίζες του στην δυτική αφρική.

Η επιτυχία του θα έρθει μέσα από έναν τσακωμό. Στις 20 Νοέμβρη 1955, καλεσμένος στο περίφημο Ed Sullivan Show, ενώ έχει συμφωνήσει να πει συγκεκριμένα τραγούδια (διασκευές), λέει τα δύο δικά του, κάνοντας τον Sullivan έξαλλο. "Δεν θ'αντέξει πάνω από έξι μήνες" ούρλιαζε στα παρασκήνια.

Μέγα λάθος.

Γιατί από τότε αρχίζει η απογείωση της καριέρας του. Το ένα hit διαδέχεται το άλλο.

Στα 1963, σε μια εγγλέζικη τουρνέ με τους Everly Brothers και Little Richard, τα σόου ανοίγουν οι πιτσιρικάδες Rolling Stones....

Παράλληλα γράφει και τραγούδια για άλλους.

Είναι ένας από τους πρώτους άντρες μουσικούς που συμπεριέλαβε γυναίκες στις μπάντες του, όπως την θεϊκή Norma-Jean Wofford, την Lady Bo (Peggy Jones), την Debby Hastings και άλλες.

Στα 1964, μετακομίζει στην Washington, όπου φτιάχνει το πρώτο του studio. Εκεί θα ηχογραφήσει ο "προστατευόμενός" του Marvin Gaye.

Αυτά για σήμερα.

Τα υπόλοιπα αύριο.

Before You Accuse Me

Bo Diddley

Bring It To Jerome

Crackin' Up

Diddley Daddy

Diddy Wah Diddy

Down Home Special

Hey Bo Diddley

I'm A Man