Πέμπτη 23 Μαΐου 2013

Symphony No.7 (in C Major)


Καλημέρα κουλτουριάρικά μου.
Επειδής πάει πολύς καιρός που η νταλίκα δεν μουσικώθηκε κλασσικά κι'επειδής η Ιωάννα, εκτός από κυρία διευθύντρια είναι και φιλενάδα κι'επειδής γουστάρηξε ν'ακούσει Jean Sibelius, είπα να της κάνω το χατήρι.
Όλων το χατήρι δηλαδής, αφού ο εν λόγω συνθέτης, παρότι εξαιρετικός, δεν είναι γνωστός στους πάρα πολλούς.

Γεννήθηκε στις 8 Δεκέμβρη του 1865 στο Ρωσικό Μεγάλο Δουκάτο της Φινλανδίας.
Μετά το σχολείο, στα 1885, μπήκε στη Νομική Σχολή, αλλά ήταν μοιραίο να την παρατήσει και ν'ασχοληθεί με τη μουσική (ευτυχώς).
Βαθειά επηρεασμένος από την άνοδο του "εθνικιστικού ρομαντισμού" και τα γραπτά του φιλόσοφου Hegel, ο Sibelius διακρίθηκε, αρχικά, για την προσήλωσή του στον Wagner. Γρήγορα όμως τον βαρέθηκε, σε βαθμό που έφτασε να λέει πως "...η μουσική του με αηδιάζει...".
Άλλες μεγάλες επιρροές του ήταν οι Busoni, Tchaikovsky και Bruckner.
Στον πυρήνα του έργου του, βρίσκουμε τις 7 περίφημες συμφωνίες του. Αλλά όχι μόνο. Πράγματι, συνέθεσε μουσική για πιάνο, τραγούδια για θεατρικές παραστάσεις, το περίφημο κονσέρτο για βιολί, αλλά και μερικές σουίτες.

Για να τον γνωρίσουμε (όσοι δεν τον ξέρατε), το νταλικόφωνο σήμερα σας χαρίζει την 7η Συμφωνία του (Symphony No 7 in C major). Δεν είναι όποια κι'όποια.
Κατ'αρχήν είναι το κύκνειο άσμα του, αφού μετά απ'αυτήν, την οποίαν ολοκλήρωσε στα 1924, δεν ξανάγραψε τίποτα (εκτός από 2 πολύ μικρά έργα) μέχρι που πέθανε, 30 χρόνια μετά (20 Σεπτέμβρη 1957).
Έπειτα θεωρείται μία από τις καλύτερες δουλειές του και, πάντως η πιο πρωτοποριακή, αφού σε αντίθεση με τις μέχρι τώρα γνωστές συμφωνίες των μεγάλων συνθετών, τούτη δω δεν είναι σε 4 κινήσεις (mouvements) (όπως παραδοσιακά ξέραμε), αλλά σε μία και μόνη.
Τέλος, μ'αυτή την συμφωνία, ο Sibelius ξανάδωσε ζωή στο κλειδί C major, το οποίο είχε πέσει στη μαύρη περιφρόνηση, για χάρη του D major (αλλά αυτά αφορούν την Φουρουκλά, όχι εμάς).

Η ηχογράφηση που σήμερα σας χαρίζω είναι (φυσικά) Deutsche Grammophon σε ζωντανό (όχι studio δηλαδής), με την Συμφωνική Ορχήστρα της Βιέννης και με μαέστρο τον τιτάνα Herbert Von Karajan. Ηχογράφηση του 1969.
Τα όργανα είναι : 2 φλάουτα, 2 όμποε, 2 κλαρινέτα, 4 κόρνες, 3 τρομπέτες, 2 φαγκότα και τύμπανα.

Κλείνουμε μάτια και αφηνόμαστε.
Για την Ιωάννα