Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2009

To the valley below .....

Your breath is sweet
Your eyes are like two jewels in the sky.
Your back is straight, your hair is smooth
On the pillow where you lie.
But I don't sense affection
No gratitude or love
Your loyalty is not to me
But to the stars above.

One more cup of coffee for the road,
One more cup of coffee 'fore I go
To the valley below.

Your daddy he's an outlaw
And a wanderer by trade
He'll teach you how to pick and choose
And how to throw the blade.
He oversees his kingdom
So no stranger does intrude
His voice it trembles as he calls out
For another plate of food.

One more cup of coffee for the road,
One more cup of coffee 'fore I go
To the valley below.

Your sister sees the future
Like your mama and yourself.
You've never learned to read or write
There's no books upon your shelf.
And your pleasure knows no limits
Your voice is like a meadowlark
But your heart is like an ocean
Mysterious and dark.

One more cup of coffee for the road,
One more cup of coffee 'fore I go
To the valley below.



The White Stripes - One More Cup Of Coffee


Found at bee mp3 search engine

9 σχόλια:

aKanonisti είπε...

Ετσι μπράβο!!!
Τραγουδάκια χωρίς λόγια....
να μην μπερδευομαστε οι ηλίθιοι...

Καλημέρα!!!!!

DaisyCrazy είπε...

άλλο ένα κομμάτι που κάνει κομμάτια για να μην πω τίποτα άλλο απρεπές ;)
φιλί στο δάσκαλο!

DaisyCrazy είπε...

βρε δάσκαλε έψαξα να βρω τι ειν' αυτοί οι white stripes και βρήκα αυτό το περίεργο site
τα φώτα σου γι'αυτούς μπορείς να μας τα δανείσεις; φοβερες φωνές αλλά ήθελα να μάθω είναι νέα μπάντα (χιχι ωραία λέξη ε;) ή παλιά; μου θύμισαν δεκαετία '60

Green_revenger είπε...

2 αμερικανάκια είναι που έφτιαξαν το γκρουπάκι στα 1997 στο Μίσιγκαν και θεωρούνται η πιο χαρακτηριστική underground άποψη στις μεσοδυτικές πολιτείες.
ένα αγοράκι κι'ένα κοριτσάκι.
μπορεί να είναι και ερωτευμένα, οπότε μάλλον θα σ'ενδιαφέρουν
:p
g r

Green_revenger είπε...

το τραγούδι φυσικά είναι του Bob Dylan από το Desire
g r

Ελένη Μπέη είπε...

Καλημέρα, green!
Δεν τους ήξερα τους τύπους... ενδιαφέροντες μου ακούστηκαν κι ενδιαφέρουσα η προσέγγισή τους στο κομμάτι. Αλλά αυτό μέσα μου είναι ανεξίτηλα εγγεγραμμένο με τη φωνή και το λυγμό του Bob Dylan κι έτσι το προτιμώ.

Green_revenger είπε...

κι εγώ Dylan ψηφίζω δαγκωτό.
απλά τη συγκεκριμένη στιγμή μου φάνηκαν πιο ταιριαστοί.
άλλωστε είπαμε, όποιος ζει με τη μουσική, το πρώτο που μαθαίνει είναι να μην είναι σεχταριστής και δογματικός.
g r

Ελένη Μπέη είπε...

Να 'σαι καλά, green!
Όντως, μακριά από μας τέτοια δεινά ;-)

DaisyCrazy είπε...

γιατι να μενδιαφέρουν αν ειναι ερωτευμενα; μου αρεσαν οι φωνες και ο τροπος που λενε το τραγουδι :Ρ