Παρασκευή 25 Σεπτεμβρίου 2009

White Lines

Στη σειρά μας "Οι καλύτεροι φεύγουν πρώτοι" σήμερα η νταλίκα σας παρουσιάζει τους Tenderloud.
Πέντε φερέλπιδες νεαρούς από την παγωμένη Δανία.
Που αν δεν το ξέραμε, θα λέγαμε πως κατάγονται από κάποια νότια πολιτεία των ΗΠΑ και είναι δεύτερα ξαδέλφια με τους Calexico ή από το Μπέλφαστ και είναι μπατζανάκηδες με τους Waterboys.
Η μουσική τους, ένα new age rock εμπλουτίζεται με στοιχεία folk (μπάντζα και βιολιά) και κιθάρων στα όρια της ψυχεδέλειας.
Και εκπληκτικούς στίχους.

Μαζώχτηκαν στα 2003 και έπαιζαν support group σε κάτι γνωστές (στη Δανία) δανέζικες μπάντες.
Στα 2004 κυκλοφόρησαν τον ένα και μοναδικό τους δίσκο, το Shadow Red Hand. Ένας δίσκος καταπληκτικός. Τόσο καταπληκτικός που είναι κρίμα. Που δεν το συνέχισαν.
Στα 2008 εμφανίζονται πάλι στο προσκήνιο με μερικές συναυλίες στα μέρη τους αλλά και στην Γερμανία.
Αλλά τίποτα περισσότερο.
Αφιερωμένο στην Ακανόνιστη που με έκανε και τους θυμήθηκα.


Kneeling Heart
Happy Days (the feast)
Horses of Wood
1956
White Lines
Pass me by
Liquor Eyes
Shadow Red Hand
Down my Way
Mile Man
Texas Down
Old River Town

3 σχόλια:

aKanonisti είπε...

Μερσί προφέσορα...
άλλα εγώ εννοούσα το White Lines.. των Grandmaster & Melle Mel ....
που είναι πιο ζαμπαράδικο...σαν εμένα.....
Τώρα (στη δουλεια) δεν μπορώ να τους ακούσω αυτούς... αν και είμαι σίγουρη πως αφού σου αρέσουν...θα είναι καλοί...και θα τους ακούσω το βράδυ...
(μακάρι να είναι και ζαμπαράδες.. γιατί είμαι σε ανάλογο μουντ...)

Καλημέραααααααα

Green_revenger είπε...

ε πες το ρε!!!
γαμώ τον ΣΥΡΙΖΑ σας μέσα γαμώ!!!
καλό κι'αυτό δεν ΛΛέω
αΛΛΛά και οι δανοί καλοί είναι
:)
g r

DaisyCrazy είπε...

φοβερή μουσική αλλά δεν άντεξα νατην ακούσω μέχρι τέλους. έχει μια μελαγχολία μέσα της που μαζί με τη μελαγχολία που νιώθω δε συμβαδίζουν..