Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου 2009

Comme un avion sans ailes

Comme un avion sans aile,
j'ai chanté toute la nuit,
j'ai chanté pour celle,
qui m'a pas cru toute la nuit

Même si j'peux pas m'envoler,
j'irai jusqu'au bout,
oh oui, je veux jouer
même sans les atouts.

Tu fais semblant de regarder ailleurs,
tu dis même que j'te fais peur,
pourtant tu sais j'tiens plus d'bout,
aussi crevé qu'un danseur.

Oh, il fait lourd, grande, grande nuit blanche
grande grande nuit d'orage,
le tonnerre gronde
mais y a pas d'éclair

Ecoute la voix du vent
qui glisse, glisse sous la porte,
écoute on va changer de lit, changer d'amour
changer de vie, changer de jour

Et même, même si tu fais plus rien,
tu vois moi j'aboierai encore...
mais tu t'endors sous mon piano,
quand je joue faux

Oh libellule,
toi, t'as les ailes fragiles,
moi, moi j'ai la carlingue froissée
mais j'ai chanté toute la nuit.

Εδώ θα μου επιτρέψετε μια στάση.
Χθες λέγαμε για τα 10 τραγούδια που άλλαξαν τον κόσμο. Σήμερα σας χαρίζω ένα από τα ελάχιστα που άλλαξαν τον δικό μου.
Δημιουργός του είναι ένας πολύ μεγάλος γάλλος τραγουδοποιός-ποιητής, ο Charlelie Couture.
Το πρωτάκουσα ένα βράδυ στη φοιτητική μας σοφίτα στη Γαλλία από τον συγκάτοικό μου. Ήταν γύρω στα 1982. Και ήμασταν πιτσιρίκια 18άρικα.
Κι'ο κόσμος άλλαξε. Προστέθηκαν χρώματα.
Από τότε, μέχρι και σήμερα, ειλικρινά δεν μπόρεσα να βρω πολλά τραγούδια που να μου προσθέτουν χρώματα.
Το τραγούδι αυτό είναι θάλασσα, είναι μια κοπέλα καθισμένη στο πεζοδρόμιο της Ομόνοιας, είναι αγορά που πουλάνε παιδιά, είναι ένα στερεοφωνικό με χαλασμένο το cd, είναι μια στενή κουζίνα με σουβλάκια στο τραπέζι, είναι ένα περίεργο ψυχεδελικό ύφασμα στον τοίχο, είναι πολλά βιβλία, είναι χρώματα. Είναι ζωή που κράτησε όσο ένα άφιλτρο τσιγάρο. Είναι ανείπωτες συγγνώμες που κανείς δεν τις δέχτηκε απλά γιατί δεν χρειάστηκαν να ειπωθούν.
Η ζωή λένε πως συνεχίζεται.
Μόνον οι κόσμοι αλλάζουν.
Βγάλε λίγο από το μαύρο σου μήπως και ταιριάξεις με το γκρι μου.

Σαν αεροπλάνο χωρίς φτερά
τραγούδησα όλη νύχτα
τραγούδησα για κείνη
που δεν με πίστεψε όλη νύχτα

Κι αν δεν μπορώ να πετάξω
θα πάω μέχρι το τέλος
Ναι, θέλω να παίξω
ακόμα και χωρίς ατού

Προσποιείσαι πως κοιτάς αλλού
λες πως σε φοβίζω
κι'όμως ξέρεις πως δεν αντέχω άλλο
τόσο κουρασμένος όσο ένας χορευτής

Βαρύς καιρός, μεγάλη λευκή νύχτα
μεγάλη νύχτα καταιγίδας
ο κεραυνός βρυχάται
χωρίς αστραπή

Άκου τη φωνή του ανέμου
που γλυστρά απ'την πόρτα
άκου, θ'αλλάξουμε κρεβάτι, θ'αλλάξουμε αγάπη
θ'αλλάξουμε ζωή, θ'αλλάξουμε μέρα

Ακόμα κι αν δεν κάνεις τίποτα
βλέπεις εγώ γαυγίζω ακόμα
αλλά αποκοιμιέσαι πάνω στο πιάνο μου
όταν παίζω φάλτσα

Λιβελλούλα
έχεις τόσο ευαίσθητα φτερά
κι έχω τσακισμένη άτρακτο
αλλά τραγούδησα όλη νύχτα


- - -


Found at bee mp3 search engine

3 σχόλια:

DaisyCrazy είπε...

τι όμορφο τραγούδι διάλεξες σήμερα! κυλάει σαν νεράκι σε ρυάκι.
κι ακούγεται καλύτερα στα γαλλικά παρά στη μετάφραση του :)
διάβασα πρώτα τους στίχους στα ελληνικά και δε μεταφέρουν την ίδια αίσθηση..

Τσουχτρα είπε...

Το τραγούδι...Ήλιος να ήταν στο πανί και ζωή που κράτησε μια ολόκληρη ζωή - όσο ένα άφιλτρο - και συγνώμες που αν και ανείπωτες είχαν ήδη ειπωθεί κι ας μην χρειάστηκαν ποτέ ....
Και η μετάφραση για μένα τουλάχιστον απαραίτητη....

Ourbax είπε...

Τίποτα δεν είναι όπως χθες, ευτυχώς που έχουμε τις αναμνήσεις και τα τραγούδια να μας συντροφεύουν.